دواير: أشعار بالعامية المصرية

حدوته فى حب مصر.. سالونى قال بتحب مصر أنا قلت والله باموت فى مصر دى ورده فايحه وشمس لايحه ونجمه ساطعه فى كل عصر بس فين ألاقيها فى الخيال باناجيها بعد شوق طِرت فوق قُلت والله أنا أجيها من زمان مِتغرَّب بالحنين متشرَّب بس هانت قُلت دانت واللقا أهو قرَّب ونزلت على أرضها بالحضن راح أضمها قلبى قال لى هىَّ إللى ح تضُمنِّى لحضنها حسِّيت فى إيدها بشوك وعيونها بيحاسبوك والبَسمه صفَره والجَوْ عَفَره والناس خلاص نِسيوك دوَّرت ع العنوان ع البيت وع الجيران على رُب سوس والعرقسوس واشرب هنا يا عطشان بنت الجيران هاجرت والسكه دى إنسدت أصل الوزير وقَّف غفير وحاجات كتير جَدِّت الشارع إتغيَّر ولقيتنى متديَّر تاه الكلام وسط الزحام الغُربه دى تحيَّر سألونى تانى تحب مصر بس رُحتى فين يا مصر المكان.. مش هوَّ والحبيب.. مش جُوَّه والعصر غير العصر